Kongeriket Norge

Imię i nazwisko: Askeladd Trollson
Nazwa kraju: Królestwo Norwegi
Wiek: 13
Jest królestwem dobrze rozwiniętym ale ciągłe wojny domowe i niewole spowalniały jego dorastanie bardzo skutecznie.

Wygląd:
Askeladd jest przeciętnego wzrostu i w przeciwieństwie do starszych braci nie posiada imponującej muskulatury. Ale, mimo iż chucherko raczej z niego potrafi mocno przywalić. Jego lekko dziewczęcą twarz okalają rozczochrane złote włosy. Posiada wiecznie zmęczone błękitne oczy i lekko monotonny senny głos. Jego największym kompleksem jest fakt, iż czasem z racji wyglądu mylony jest z dziewczęciem.

Charakter:
Askeladd to osobnik wybitnie złośliwy. Wyrósł już trochę ze swojego sadyzmu, ale wciąż pozostał mu dość gwałtowny charakter. Z natury jest nieśmiały i zdystansowany wobec obcych. Gdy już musi się odezwać stara się by jego wypowiedz była rzeczowa i w miarę lakoniczna. Jest pamiętliwy, ale nie specjalnie mściwy. Potrafi okazać wdzięczność swoim dobroczyńcom nawet, jeśli osobiście ich nie lubi. Bardzo kocha i dba o swoje młodsze rodzeństwo (Grenlandię i Islandię). Prędzej zginie niż pozwoli komuś ich tknąć. Mimo iż oficjalnie jest chrześcijaninem modli się również do swych starych bogów. Posiada zdolności nadprzyrodzone.

Krótka Historia:
Królestwo Norwegii urodził się w VIII wieku jako trzeci syn Papy Skandynawii. Jego imię, jako kraj znaczy tyle, co Północna Droga. Za ludzkie imię przyjął Askeladd jego przydomkiem jest Trollson (Syn Trolla).
Już w dzieciństwie wykazywał wyjątkową ruchliwość i chęć podebrania ziemi innym państwom. Podejmował, więc liczne wyprawy łupieżcze na Państwo Karolingów, Anglię, Szkocję i Irlandię. Później Grenlandię i Islandię. Niestety szybko utracił swoja mocną pozycję osłabiony przez spory wewnętrzne i nieudolność dynastii Skjoldungów. Już w 970 stał się łatwym łupem dla Dana, który wykorzystał osłabienie brata i wziął go do niewoli. Lecz już w 995 Norwegia odzyskał wolność. Nowy władca Olaf Tryggvason zapoczątkował wprowadzenie Nowego Boga, co spotkało się z silnym sprzeciwem jarlów. Doprowadziło to do kolejnej wojny domowej. Wsparcia bratu udzielali Dan i Szwecja, jak się później okazało nie była to działalność bezinteresowna. W roku 1000 bracia zajęli i podzielili między siebie jego dom. Na szczęście już po 16 latach odzyskał swoje ziemie. Nowy król Olaf II ochrzcił Norwegię wbrew jego woli, co omal, że nie doprowadziło do kolejnej wojny domowej.
W swej naiwności Norwegia namówił Szwecję by wspólnie najechali Dana w 1026 roku. Po kompletnej klęsce Askeladd znów popadł w Duńska niewolę. Dwa lata później próbował opuścić brata. Zakończyło się to śmiercią Olafa II zwanego od tego czasu świętym. I chyba dzięki wstawiennictwu tego świętego role się odwróciły i Dan znalazł się pod silnym wpływem młodszego brata. Obaj stali się postrachem Słowian Połabskich. Ten dziwny związek rozpadł się po dwunastu latach i bracia poszli każdy w swoja stronę. Harald III Srogi podporządkował sobie kościół i w 1066 próbował podbić Anglię wykorzystując pospolite ruszenie. Ta napaść skończyła się śmiercią króla. Na szczęście sytuacja w domu Norwegii była już stabilna i ta śmierć nie zaszkodziła mu. Następcom Haralda udało się poszerzyć granice państwa. Magnus III Gołonogi uzyskał kosztem Szkocji Wyspy Iona, Orkady i Hebrydy.
Już po roku 1130 jarlowie, a zatem i ziemie, którymi władali, z powrotem skoczyli sobie do oczu, za sprawom oślepienia Magnusa VI przez Haralda IV Gille. Spirala przemocy nakręcała się coraz bardziej aż w końcu na zjeździe w Bergen (1164) zaradzono temu problemowi. Intencja zjazdu było oddanie Norwegii zwierzchnictwu św. Olafa, czyli podporządkowanie go kościołowi. Uniemożliwiało to bękartom sięganie po władzę. Jednak w 1180 roku tron objął Swere Sigurdson, bękart i jednocześnie jeden z najsilniejszych władców. Pod jego rządami trwa pokój. Reorganizuje administrację, rozwija konnicę. Popadł jednak w konflikt z kościołem, za co Norwegia jest obecnie obłożony interdyktem.

Sytuacja Polityczna:
Po latach wojen domowych i niewoli u Dana w końcu udało mu się wyjść na prostą. Obecnie zajmuje się ćwiczeniem jazdy konnej i dokuczaniem Królestwu Ulsteru.

Bohater Specjalny:
Harald I Pięknowłosy (norw. Harald I Hårfagre, 855–933) – król Norwegii z dynastii Ynglingów. Syn Halfdana Czarnego. Jeden z lokalnych władców norweskich, po walkach z przywódcami plemiennymi, po wygraniu decydującej bitwy w Hafrsfjördzie zjednoczył większość kraju (872). Po kolei zmusił do uległości wszystkich drobnych władców norweskich. Podzielił Norwegię na okręgi i ustanowił w każdym z nich swego namiestnika (jarla).

Statystyki:
WW - 35
US - 20
S - 3
Wt - 23
Zr - 27

Siła Wojska: 4.000 tys.

Umiejętności:
Wspinaczka, Pływanie
Zdolności:
Obieżyświat, Błyskotliwość

Umiejętności i zdolności do poprawy. Wybierając 13 lat masz do dyspozycji tyle ile na 12 lat. Czyli 2um i 2 zd

Statystyki:
WW - 35
US - 20
S - 3
Wt - 23
Zr - 27
Siła Wojska: 4.000 tys.
Bohater Specjalny: Harald I Pięknowłosy